Dodatki do wynagrodzenia pielęgniarek i położnych podlegają składkom

Czasowe dodatki do wynagrodzenia pielęgniarek i położnych wypłacane na mocy rozporządzenia Ministra Zdrowia z 14 października 2015 r. zmieniającego rozporządzenia w sprawie ogólnych warunków umów o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej stanowią przychód z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, podlegający:

• opodatkowaniu oraz
• oskładkowaniu.

Interpretacja ZUS

Lublin, dnia 30 września 2016 r.

WPI/200000/43/969/2016

DECYZJA nr 969/2016

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tj. Dz.U. z 2015 r. poz. 584 ze zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. Dz.U. z 2016 r. poz. 963) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie rozpatrując wniosek złożony w dniu 06 września 2016 r. przez (…) uznaje za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w sprawie uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Emerytur Pomostowych, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych kwoty dodatku do wynagrodzenia wypłacanego pracownikom (określonym w porozumieniach pielęgniarkom i położnym).

UZASADNIENIE

W dniu 06 września 2016 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (…) sp. z o.o. spółka komandytowa o wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Powyższy wniosek został uzupełniony przez wnioskodawcę pismem z 19 września 2016 r. (wpływ do Oddziału w dniu 27 września 2016 r.).

Wnioskodawca we wniosku z dnia 01.09.2016 r. przedstawił stan faktyczny.

Wnioskodawca wskazał, że na mocy rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. poz. 1400 ze zm.) zagwarantowano świadczeniobiorcom posiadającym umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawarte z NFZ dodatkowe środki, które mają być przeznaczane na wzrost wynagrodzenia dla pielęgniarek i położnych w wysokości zapewniającej średni wzrost miesięcznego wynagrodzenia wraz ze wszystkimi innymi składnikami i pochodnymi (dodatek stażowy, dodatek za pracę w porze nocnej, dodatek świąteczny, składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy), w przeliczeniu na etat albo równoważnik etatu pielęgniarki i położnej w kwocie: – 400,00 zł od dnia 1 września 2015 r. do dnia 31 sierpnia 2016 r., z uwzględnieniem kwoty 300,00 zł w okresie od dnia 1 września 2015 r. do dnia 30 czerwca 2016 r., o której mowa w § 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;

– 800,00 zł od dnia 1 września 2016 r. do dnia 31 sierpnia 2017 r., w tym kwotę, o której mowa w pkt 1

– 1200,00 zł od dnia 1 września 2017 r. do dnia 31 sierpnia 2018 r., w tym kwotę, o której mowa w pkt 2;

– 1600,00 zł od dnia 1 września 2018 r. do dnia 31 sierpnia 2019 r., w tym kwotę, o której mowa w pkt 3.

Warunkami uzyskania dodatkowych środków jest:

– posiadanie przez świadczeniodawcę umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,

– przekazania informacji do właściwego oddziału wojewódzkiego NFZ o liczbie pielęgniarek i położnych realizujących świadczenia opieki zdrowotnej i wykonujących, u tego świadczeniobiorcy, zawód w rozumieniu art. 19 ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 15 lipca 201 1 r. o zawodach pielęgniarki i położnej oraz w formie indywidualnej praktyki pielęgniarki i położnej wyłączenie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego albo indywidualnej specjalistycznej praktyki pielęgniarki i położnej wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego, w przeliczeniu na liczbę etatów.

Zgodnie ze stanowiskiem Ministra Zdrowia w sprawie § 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. poz. 1400) przekazując informację o liczbie pielęgniarek i położnych realizujących świadczenia opieki zdrowotnej i wykonujących, u danego świadczeniodawcy zawód należy uwzględnić m.in. pielęgniarki i położne przebywające na zwolnieniach chorobowych i na zasiłkach rehabilitacyjnych oraz pielęgniarki i położne przebywające na urlopach macierzyńskich, urlopach rodzicielskich albo osoby zatrudnione na zastępstwo tych osób. Wnioskodawca zaznacza, że stanowisko to wskazuje na grupę podmiotów, która należy uwzględnić przy zgłoszeniu liczby personelu uprawnionego do otrzymania wzrostu wynagrodzenia a nie obliguje do wypłaty wynagrodzenia wszystkim wymienionym w stanowisku grupom pielęgniarek i położnych.

W październiku 2015 r. na podstawie rozporządzenia § 2 ust. 3 i 4 rozporządzenia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej Wnioskodawca zawarł aneks z (…) Oddziałem NFZ do umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych, w myśl którego jednostka wnioskodawcy otrzymała comiesięcznie określona kwotę środków finansowych z NFZ, które miały być przeznaczone na podwyżki dla pielęgniarek i położnych realizujących umowę z NFZ w postaci dodatku comiesięcznego wynagrodzenia (dalej zwanego „dodatkiem”).

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z ww. rozporządzeniem Ministra Zdrowia przyznana kwota miała zapewnić średni wzrost wynagrodzenia wraz z innymi składnikami i pochodnymi, w tym składkami na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy w przeliczeniu na etat lub równoważnik etatu.

Zgodnie z porozumieniem zaakceptowanym przez przedstawicieli pielęgniarek i położnych wnioskodawcy określającym sposób podziału przyznanych na ten cel w okresie od 01.09.2015 r. do 31.08.2016 r., dodatek nie był wypłacany w równych kwotach. Przy ustalaniu jego wysokości uwzględniane były kryteria stałe (wykształcenie, specjalizacja oraz staż pracy w podmiocie) oraz jedno kryterium zmienne — zaangażowanie w pracy uprawnionych. Kryterium zmienne było weryfikowane co miesiąc, co każdorazowo, comiesięcznie przekładało się na wysokość całego dodatku na osobę.

Ze względu na konstrukcję dodatku zawierającą także stale elementy uwzględniające np. wykształcenie i posiadane kwalifikacje był on wypłacany także osobom przebywającym na zwolnieniach lekarskich oraz urlopach związanych z rodzicielstwem, pobierających odpowiednio wynagrodzenie chorobowe bądź zasiłek chorobowy. Dodatek ten, z uwagi na kryterium zmienne był pomniejszany w okresie choroby oraz macierzyństwa kwotowo, w sposób nieproporcjonalny do czasu trwania choroby lub innej absencji. W okresie od 01.09.2015 r. do 31.08.2016 r., dodatek wypłacano także pracownikom, którym za cały miesiąc wypłacano wynagrodzenie chorobowe lub zasiłek z ZUS, jednak w niższej wysokości ze względu na kryterium zmienne.

Wnioskodawca podkreślił, że zgodnie z ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2014 r. poz. 159 z późń. zm.), określającej zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków (chorobowych macierzyńskich) przysługujących ubezpieczonym:

– podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy (art. 36 ust.1)

– podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustała się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego u płatnika składek w okresie nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, w trakcie którego powstała niezdolność do pracy.

Wnioskodawca wskazał ponadto, że zgodnie z art. 41 ust. 1 wymienionej ustawy, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania tego zasiłku zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych pracy lub przepisami o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego zasiłku.

Wnioskodawca powołał art. 41 ust. 1 komentowanej ustawy, zgodnie z którym do składników wynagrodzenia i jego pochodnych które nie są uwzględniane przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należą te składniki wynagrodzenia, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania zasiłku chorobowego zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych lub przepisami o wynagrodzeniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego zasiłku.

W sytuacji, gdy nie ma układu zbiorowego oraz regulaminu wynagradzania w danym zakładzie, jak też wtedy, gdy akty te nie przewidują zawieszenia określonych składników wynagrodzenia za okres pobierania zasiłków okresowych, składniki te nie są uwzględniane przy obliczaniu podstawy wymiaru zasiłku, ale mogą być wypłacane za okres pobierania zasiłku (wyrok TK z dnia 3 grudnia 2007 r., SK 45/06, OTK-A 2007, nr 11, poz. 152, Dz. U. 2007 Nr 230, poz. 1699).

Wobec powyższego uregulowania, wnioskodawca wskazał, zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, w porozumieniu z przedstawicielami pielęgniarek i położnych w sprawie podziału środków zapisano, że dodatek nie stanowi podstawy wyliczenia wynagrodzenia za czas choroby i zasiłków wypłacanych przez ZUS. Wnioskodawca jest zdania. że w związku z tym, że dodatek do comiesięcznego wynagrodzenia opisany powyżej nie jest określony w regulaminie wynagradzania, wnioskodawca ma wątpliwości:

1. Czy uwzględniając dodatek w podstawie do wyliczenia wynagrodzenia za czas niezdolności wywołanej chorobą lub zasiłków wypłacanych z ZUS postępuje zgodnie z obowiązującymi przepisami?
2. Czy należy naliczyć i odprowadzić składki: emerytalną, rentową, chorobową, wypadkową, fundusz pracy, fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych, fundusz emerytur pomostowych od dodatku do wynagrodzenia wypłaconego podczas pobierania przez pracownika wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy na skutek choroby oraz zasiłków z ZUS.

W piśmie z dnia 19 września 2016r stanowiącym odpowiedź na wezwanie o uzupełnienie wniosku o wydanie interpretacji wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowy wniosek ma na celu uzyskanie odpowiedzi w kwestii wątpliwej dotyczącej prawidłowego ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, FP, FGŚP, FEP i ustalenie obowiązku odprowadzania składek na wskazane ubezpieczenia od kwoty dodatku do wynagrodzenia dla pielęgniarek i położnych.

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko wnioskodawcy w sprawie dotyczące pkt 2 w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku z dnia 01.09.2016 r.

Przepis art. 18 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. 2016 r., poz. 963 ze zm.) wskazuje w sposób szczegółowy, co stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe dla poszczególnych grup ubezpieczonych. Podstawę wymiaru składek może stanowić:

1. faktyczny przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2. przychód w kwocie zadeklarowanej przez ubezpieczonego;
3. kwota ustalona w ustawie.

Zdaniem wnioskodawcy, odesłanie przez ustawodawcę do regulacji zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nakazuje uwzględnianie na gruncie ubezpieczeń społecznych regulacji określonych w art. 11-12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 12 ust. 1 tej ustawy „za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych”. Tytuł, z jakiego ubezpieczony osiąga przychód, stanowi zatem podstawę ustalenia wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne.

Zgodnie z art.18 ust.2 u.s.u.s. w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników, członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz osób wykonujących pracę nakładczą nie uwzględnia się wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zawodową oraz zasiłków. Pojęcie wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zawodową zostało uregulowane w art. 92 k.p., natomiast przez pojęcie zasiłków należy rozumieć świadczenia wypłacane na podstawie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków i chorób zawodowych. Stanowisko to znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów powszechnych. W wyroku z dnia 3 lutego 2012 r., I UK 306/11 Sąd Najwyższy wskazał, że „niewypłacone pracownikowi wynagrodzenie za pracę nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi wynagrodzenie wypłacone im w danym miesiącu kalendarzowym wraz z tymi składnikami i świadczeniami, które z mocy przepisów szczególnych nie są wyłączone z podstawy wymiaru składek(…)”.

W związku z tym, że dodatek do comiesięcznego wynagrodzenia określony w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. Poz. 1400 z zm.) gwarantujący świadczeniodawcom posiadającym umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawarte z NFZ dodatkowe środki, które mają być przeznaczane na wzrost wynagrodzenia dla pielęgniarek i położnych w wysokości zapewniającej średni wzrost miesięcznego wynagrodzenia wraz ze wszystkimi innymi składnikami i pochodnymi nie jest określony w regulaminie wynagradzania, wnioskodawca ma wątpliwości czy należy naliczać i odprowadzać składki: emerytalną, rentową, chorobową, wypadkową, fundusz pracy, fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczy, fundusz emerytur pomostowych od dodatku wypłacanego podczas pobierania przez pracownika wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy na skutek choroby oraz zasiłków z ZUS.

Wnioskodawca przedstawił przykład: Pracownica otrzymuje powyżej opisany dodatek do wynagrodzenia (dalej zwany „dodatkiem”) począwszy od dnia 01.09.2015 r. Dodatek wypłacany jest bez pomniejszenia i z uwzględnieniem wszystkich kryteriów przewidzianych w porozumieniu w sprawie podziału środków ( zł wraz ze wszystkimi innymi składnikami i pochodnymi). Kwota dodatku stanowi podstawę do naliczenia i odprowadzania składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe, fundusz pracy, fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych, fundusz emerytur pomostowych oraz po potrąceniu składek: emerytalnej, rentowej, chorobowej pracownika (13,75% podstawy) składki na ubezpieczenia zdrowotne.

W dniu 02.11.2015 r. pracownica przedstawiła pracodawcy zwolnienie lekarskie z symbolem „B” (ciąża) i była niezdolna do pracy do dnia porodu tj. 04.05.2016 r. pobierając w tym czasie wynagrodzenie za czas choroby, a następnie zasiłek chorobowy. W podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego oraz zasiłków wypłacanych przez ZUS stanowiącej przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy (listopad 2015) uwzględniono dodatek wypłacany od dnia 01.09.2015 r.

Dodatek do wynagrodzenia wypłacano nadal w okresie od 02.11.2015 r. do 03.05.2016 r., ale w kwocie pomniejszonej ( zł miesięcznie wraz ze wszystkimi innymi składnikami i pochodnymi) w związku z zastosowaniem kryterium zmiennego określonego w porozumieniu w sprawie podziału środków na podwyżki (zaangażowanie), a wartość wypłacanego dodatku stanowiła podstawę do naliczenia i odprowadzania składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe, fundusz pracy, fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych, fundusz emerytur pomostowych oraz po potrąceniu składek: emerytalnej, rentowej, chorobowej pracownika (13,75% podstawy) składki na ubezpieczenia zdrowotne.

Od dnia 04.05.2016 r. do dnia 20.09.2016 r. pracownica przebywała na urlopie macierzyńskim pobierając zasiłek macierzyński. W podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego oraz zasiłków wypłacanych z ZUS stanowiącej przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy (listopad 2015) uwzględniono dodatek wypłacany w od dnia 01.09.2015 r. Wypłacana w tym czasie kwota dodatku (pomniejszona) stanowiła podstawę do naliczenia i odprowadzania składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe, fundusz pracy, fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych, fundusz emerytur pomostowych oraz po potrąceniu składek: emerytalnej, rentowej, chorobowej pracownika (13.75% podstawy) składki na ubezpieczenia zdrowotne.

Pytanie wnioskodawcy:

Czy należy naliczać i odprowadzać składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe, fundusz pracy, fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych, fundusz emerytur pomostowych oraz po potrąceniu składek: emerytalnej, rentowej, chorobowej pracownika (13,75% podstawy) składki na ubezpieczenia zdrowotne od dodatku do wynagrodzenia wypłacanego za miesiące świadczenia pracy oraz podczas pobierania przez pracownika wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy na skutek choroby oraz zasiłków wypłacanych z ZUS.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

 Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Stosownie do ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Ponadto stosownie do art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Ponadto zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 6 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, warunkiem koniecznym do stwierdzenia kompletności wniosku, jest jego należyte opłacenie. Wskazany przepis stanowi, że wniosek o wydanie interpretacji podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. W razie nieuiszczenia opłaty w terminie, wniosek pozostawia się bez rozpatrzenia. Jednocześnie, w przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego – w myśl art. 10 ust. 7 powołanej powyżej ustawy.

Wobec faktu, iż we wniosku złożonym w dniu 06 września 2016 r., uzupełnionym w dniu 26 września 2016 r. Przedsiębiorca przedstawił wątpliwości w zakresie dotyczącym uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Emerytur Pomostowych, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych dodatku do wynagrodzenia opisanego we wniosku jak również uwzględnienia tego dodatku: w podstawie wymiaru ww. składek w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy na skutek choroby oraz zasiłków wypłacanych z ZUS, Zakład Ubezpieczeń Społecznych rozpoznał wniosek w zakresie pierwszego zagadnienia dotyczącego ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Emerytur Pomostowych, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych pracowników, którym Wnioskodawca wypłaca przedmiotowy dodatek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 w zw. z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 963) oraz § I Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2015r, poz. 2236 z późn. zm.), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych. Z kolei zgodnie z art. 20 ust. 1 i 2 ustawy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, z zastrzeżeniem, że przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe nie stosuje się ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1. Zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 581 z późn. zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Natomiast w myśl art. 104 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 149 z późn. zm.) oraz art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 272 z późn. zm.) obowiązkowe składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w przypadku zaistnienia obowiązku ich opłacania, ustala się od wypłat stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Z kolei stosownie do zapisów art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 965 z późn. zm.) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. przy czym składka na FEP jest opłacana za pracownika, który spełnia łącznie warunki określone w art. 35 ust. 1 i 2 tejże ustawy.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wpłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wartość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Dla rozstrzygnięcia, czy dany przychód stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, a w konsekwencji czy powstaje obowiązek opłacenia składek m.in. na te ubezpieczenia, decydujące znaczenie ma, czy dla celów podatkowych zostanie on zakwalifikowany jako przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 14 października 2015 r. zmieniającego rozporządzenia w sprawie ogólnych warunków umów o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej jak również złożonego wniosku – dodatkowe środki na świadczenia opieki zdrowotnej udzielane przez pielęgniarki i położne wypłacane tym pracownikom przez Wnioskodawcę w formie czasowych dodatków do wynagrodzenia stanowią ich przychód z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W świetle powyższego, uwzględniając przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny Zakład Ubezpieczeń Społecznych stanowisko zawarte we wniosku złożonym w dniu 06 września 2016 r., uzupełnionym w dniu 27 września 2016 r. w przedmiocie uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Emerytur Pomostowych, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych kwoty dodatku do wynagrodzenia wypłacanego pracownikom (określonym w porozumieniach pielęgniarkom i położnym) – uznał za prawidłowe.

POUCZENIE

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (…)

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.

źródło: http://www.zus.pl/